Er mag in het gebied waar de natuurbegraafplaats wordt beoogd volgens de aanpassing van het bestemmingsplan niet (meer) worden gekapt. Dat is mooi, maar:
Er mag/moet dus nog wel worden gegraven.
- We begrijpen dat de bovenkant van een grafkist minimaal 0,65 cm onder het grondoppervlak moet liggen. Maar we kunnen ons voorstellen dat bij natuurbegraven zonder kist (dat ook mogelijk is en vaak de voorkeur heeft van natuurbegravers) je er gevoeglijk van kan uitgaan dat er voor een grafbodem tenminste 1,25-1,50 m diep moet worden gegraven, om te voorkomen dat dieren menselijke resten gaan opgraven.
- Een eenvoudig sommetje leert dat er gemiddeld op iedere 40 m2 een graf kan komen (30.000 m2/750 – ca 40 m2) ofwel (gemiddeld) een vak van (slechts) ca 6,5×6,5 m, ofwel de onderlinge gemiddelde onderlinge afstand tussen de grafkuilen van is ook ca 6,5 m.
- Op het mooiste punt van de berg staan vooral oude beuken. Over het wortelstelsel van de beuk (fagus sylvatica) kan je onder andere vinden:
De beuk schiet wortel over een uitgestrekt terrein maar hoewel sterk vertakt, is dit wortelgestel zeer oppervlakkig en dringt het voor het merendeel niet dieper dan een paar tientallen centimeter de bodem in. De wortels leven in symbiose met zwammen (proces van mycorhisatie) die voedingszouten leveren en in ruil koolstofhydraten ontvangen. etc. - Uit bron https://www.geologievannederland.nl/fossielen/planten/beuk:
Karakterisering: Beuken worden niet zo oud. Ze zijn erg gevoelig voor veranderingen in de bodem. Gemiddeld bereiken ze een leeftijd van150 jaar, soms 200 jaar.
Uiterlijk en leefwijze: Beuken worden tot dertig meter hoog. In het bos groeiende beuken hebben meestal een lange, kale stam en een hoog aangezette kroon. De dunne schors is grauw en enigszins glad. Het hout van beuken is hard en bros. Samen met de oppervlakkige wortels maakt dit de boom slecht bestand tegen stormen. - Uit bron TH Tree Services (boomonderhoud en chirurgen): Hoe ver groeien de wortels van mijn boom?
Boomwortels spreiden zich uit tot drie keer de hoogte van de boom. De werkelijke afstand die ze groeien, hangt af van de soort. Bijvoorbeeld, de wortels van een berk kunnen wel 10 meter lang worden. De wortels van kersenbomen, meidoorns en lijsterbessen groeien meestal wel 11 meter lang, terwijl de wortels van platanen en beuken wel 15 meter lang kunnen worden.
De wortels van een volwassen beuk kunnen dus tot ca 700 m2 beslaan (!) (= straal2 x π)
Bovengenoemde sommetjes laten zien dat met tot 750 graven nabij de top van de berg waar met name oude beuken staan, het onmogelijk is om de wortelstelsels van de bomen niet te raken en dus beschadigen. Dat is eens te meer funest omdat de top uiteraard relatief droog is waarvan de bomen met de klimaatverandering des te meer hebben te lijden.
Kortom, de gemeente denkt en Stichting Kalenberg beweert nu dat met een kapverbod het bos voldoende beschermd is tegen schade door het natuurbegraven. Niets is minder waar. Men ziet dan over het hoofd dat er meer is dan de zichtbare stam en kruin van de bomen (met name beukenbos). Men gaat natuurbegraven om met de opbrengsten de staat van het bos te verbeteren. Onzin! En sterker nog, het tegendeel is het geval, natuurbegraven werkt op die manier averechts.
Er mag in het gebied waar de natuurbegraafplaats wordt beoogd volgens de aanpassing van het bestemmingsplan niet (meer) worden gekapt. Dat is mooi, maar:
Er mag/moet dus nog wel worden gegraven.
- We begrijpen dat de bovenkant van een grafkist minimaal 0,65 cm onder het grondoppervlak moet liggen. Maar we kunnen ons voorstellen dat bij natuurbegraven zonder kist (dat ook mogelijk is en vaak de voorkeur heeft van natuurbegravers) je er gevoeglijk van kan uitgaan dat er voor een grafbodem tenminste 1,25-1,50 m diep moet worden gegraven, om te voorkomen dat dieren menselijke resten gaan opgraven.
- Een eenvoudig sommetje leert dat er gemiddeld op iedere 40 m2 een graf kan komen (30.000 m2/750 – ca 40 m2) ofwel (gemiddeld) een vak van (slechts) ca 6,5×6,5 m, ofwel de onderlinge gemiddelde onderlinge afstand tussen de grafkuilen van is ook ca 6,5 m.
- Op het mooiste punt van de berg staan vooral oude beuken. Over het wortelstelsel van de beuk (fagus sylvatica) kan je onder andere vinden:
De beuk schiet wortel over een uitgestrekt terrein maar hoewel sterk vertakt, is dit wortelgestel zeer oppervlakkig en dringt het voor het merendeel niet dieper dan een paar tientallen centimeter de bodem in. De wortels leven in symbiose met zwammen (proces van mycorhisatie) die voedingszouten leveren en in ruil koolstofhydraten ontvangen. etc. - Uit bron https://www.geologievannederland.nl/fossielen/planten/beuk:
Karakterisering: Beuken worden niet zo oud. Ze zijn erg gevoelig voor veranderingen in de bodem. Gemiddeld bereiken ze een leeftijd van150 jaar, soms 200 jaar.
Uiterlijk en leefwijze: Beuken worden tot dertig meter hoog. In het bos groeiende beuken hebben meestal een lange, kale stam en een hoog aangezette kroon. De dunne schors is grauw en enigszins glad. Het hout van beuken is hard en bros. Samen met de oppervlakkige wortels maakt dit de boom slecht bestand tegen stormen. - Uit bron TH Tree Services (boomonderhoud en chirurgen): Hoe ver groeien de wortels van mijn boom?
Boomwortels spreiden zich uit tot drie keer de hoogte van de boom. De werkelijke afstand die ze groeien, hangt af van de soort. Bijvoorbeeld, de wortels van een berk kunnen wel 10 meter lang worden. De wortels van kersenbomen, meidoorns en lijsterbessen groeien meestal wel 11 meter lang, terwijl de wortels van platanen en beuken wel 15 meter lang kunnen worden.
De wortels van een volwassen beuk kunnen dus tot ca 700 m2 beslaan (!) (= straal2 x π)
Bovengenoemde sommetjes laten zien dat met tot 750 graven nabij de top van de berg waar met name oude beuken staan, het onmogelijk is om de wortelstelsels van de bomen niet te raken en dus beschadigen. Dat is eens te meer funest omdat de top uiteraard relatief droog is waarvan de bomen met de klimaatverandering des te meer hebben te lijden.
Kortom, de gemeente denkt en Stichting Kalenberg beweert nu dat met een kapverbod het bos voldoende beschermd is tegen schade door het natuurbegraven. Niets is minder waar. Men ziet dan over het hoofd dat er meer is dan de zichtbare stam en kruin van de bomen (met name beukenbos). Men gaat natuurbegraven om met de opbrengsten de staat van het bos te verbeteren. Onzin! En sterker nog, het tegendeel is het geval, natuurbegraven werkt op die manier averechts.